درسی برای مدعی!

هیچ راهی برای اینکه به آدم ثابت بشه که چقدر ادعاهاش در مورد هر چیزی درست و واقعی و قابل اجراست، بهتر از این نیست که آدم اول خودش گرفتار همان ادعاها بشه.
نمونه همین بنده که به شهادت بیشتر دوستان از همان آغاز پدیده وبلاگ نویسی بارها گفته ام و نوشته ام که یکی از مهمترین حسن های وبلاگ خلاصه نویسی و ساده نویسی است، وقتی خودم پس از چند سال وبلاگ خوانی شروع به وبلاگ نوشتن می کنم، همه حرف ها و عقاید خودم را فراموش می کنم که وبلاگ روزنامه نیست که جلو قلم را ول کنی که هر چه خواست طولانی بنویسد .
نتیجه می شود اینکه با اولین نوشته مثلا جدی (پست قبلی)، گله های کاملا به جای دوستان در می آید که دیدی شعار می دادی.
ممنون از همین چند دوست نازنینی که تذکر فرمودند. و اول از همه این ایشان.
بر روی چشم. سعی می شود رعایت شود